دکتر محمد ملکی اولین رئیس دانشگاه تهران بعد از انقلاب اسلامی و از هوادار پرشور سازمان مجاهدین خلق بود. تا زمانی که زنده بود هم طرفداری از این فرقه شیطانی را رها نکرد و به صراحت در این مورد صحبت می‌کرد. در تمام این سال‌ها هم از زمین و زمان طلبکار بود. به ویژه در مورد انقلاب فرهنگی و اخراج استادان دانشگاه و تو گویی به عنوان اولین رئیس دانشگاه در جمهوری اسلامی هیچ نقشی در اخراج اساتید برجسته آن موسسه علمی و پژوهشی نداشته است. پیش از این سندها و شواهدی در مورد نقش او در پاکسازی اساتید دانشگاه وجود داشت اما اسناد جدیدی که در این مورد منتشر شده است به طور غیرقابل انکاری نشان می‌دهد که او و همکارانش، حتی پیش از شروع انقلاب فرهنگی و تنها در یک مرحله، بیش از هفتاد استاد برجسته دانشگاه تهران، مانند دکتر حسین نصر، دکتر ایرج لاله‌زاری، دکتر زریاب خویی، دکتر زرین‌کوب و دکتر شموئل رعبر، را با افتخار اخراج کرده اند. دکتر ملکی نه تنها نسبت به تذکر و دستور وزیر وقت آموزش عالی در مورد لغو اخراج اساتید بی‌اعتنایی کرده بلکه در نامه‌ای به او گفته است:
«از نظر امام [خمینی] معلم و روحانی گناه صغیره ندارد و با استناد به این اصل دانشگاه باید از وجود عوامل وابسته و ضد مردمی پاک گردد».
گویا تعداد اساتیدی که او و همکارانش در دانشگاه تهران، پیش از شروع انقلاب فرهنگی اخراج کرده اند به بیش از دویست مورد می‌رسد. حتی جایی شنیدم که به دستور ملکی، حقوق بازنشستگی دکتر محمود شهابی را هم قطع کرده بودند. به قول دوستی «این که سفله‌ای مثل ملکی، عالمی مثل شهابی را بی‌حقوق کند، کاملا با چهره مشعشع انقلاب سازگار است».
- گزارشی از اسنادی در مورد نقش محمد ملکی و همکاران در اخراج اساتید برجسته دانشگاه تهران که در سایت زیتون منتشر شده است. «+»
https://twitter.com/SEKoohzad/status/1631270890066305024
س.ا.ک
